در دوره ویدیویی «ترین‌های سینما» با ما همراه باشید. دنیای سینما همواره امکان درخشیدن، شناخته شدن و تجربه دنیایی متفاوت را برای هنرمندان و علاقه‌مندان به این عرصه فراهم آورده است. هر ساله هزاران فیلم در سراسر جهان به اکران درآمده و در این بین لحظاتی وجود دارد که ترین‌هایی را به دنیای سینما معرفی می‌کند. مراسم اسکار که از جمله معروف‌ترین فستیوال‌های سینمایی جهان به شمار می‌رود، هر ساله در آمریکا و توسط آکادمی علوم و هنرهای سینما برگزار می‌گردد. در این مراسم به بهترین آثار سینمایی سراسر جهان در زمینه‌های مختلفی از جمله کارگردانی، فیلمنامه، موسیقی، نقش اول و ... جایزه اسکار تعلق می‌گیرد. در سال 2017 و در هشتاد و نهمین دوره از مراسم اسکار دیمین شِزِل برای کارگردانی فیلم موزیکال لالا لند که دومین کار وی پس از فیلم ویپلش بوده است، توانست به عنوان جوان‌ترین کارگردان، جایزه اسکار را از آکادمی علوم و هنرهای تصویری از آن خود نماید. این فیلم همچنین نامزدی 14 جایزه مختلف را در کنار 5 جایزه اسکار دیگر از جمله بهترین فیلمبرداری، موسیقی متن، طراحی صحنه، ترانه و نقش اول زن نیز از آن خود نمود. یک سال بعد و در نودمین دوره از مراسم اهدای جوایز اسکار گیرمو دل تورو؛ کارگردان، فیلمنامه نویس و تهیه کننده مکزیکی، برای فیلم شکل آب که در ژانر فانتزی تاریک، رمانتیک و درام ساخته شده بود توانست جایزه اسکار بهترین کارگردانی را در کنار جایزه بهترین فیلم از هیئت داوران این دوره از مراسم دریافت نماید. با اینکه آکادمی علوم و هنرهای سینمایی هر ساله کوشیده است که از بازیگران، کارگردانان و سایر عوامل فیلم‌های مطرح تقدیر کند، اما علی‌رغم این موضوع کارگردانان بزرگی بوده‌اند که با وجود شایستگی‌های فراوان و خلق آثار خارق‌العاده‌ هیچگاه موفق به دریافت جایزه اسکار نشده‌اند. آلفرد هیچکاک را می‌توان یکی از این کارگردانان و همینطور یکی از تأثیرگذارترین فیلمسازان بزرگ سینمای هالیوود دانست که با فیلم‌های مشهور خود نظیر ربه‌کا "Rebecca"، بدنام "Notorious"، پنجره پشتی "Rear Window"، سرگیجه "Vertigo" و روانی "Psycho" در میان طرفداران دنیای سینما شناخته شده است. این کارگردان نامدار بریتانیایی اغلب در زمینه فیلم‌های معمایی، دلهره‌آور و هیجانی فعالیت می‌کرد و در طول دوران هنری خود کارگردانی 64 فیلم صامت و ناطق را برعهده داشت. هیچکاک علی‌رغم حضور پررنگش در عرصه کارگردانی و پنج بار نامزدی در مراسم اسکار هیچگاه جایزه بهترین کارگردانی را دریافت نکرد. در بین کارگردانان مطرح سینمای هالیوود که موفق به دریافت اسکار نشدند نام استنلی کوبریک نیز به چشم می‌خورد. او با وجود این که نامزدی چندین جایزه مختلف اسکار را در کارنامه خود دارد اما هیچگاه از سوی آکادمی علوم و هنرهای سینمایی موفق به کسب دریافت جایزه بهترین کارگردانی نشد و تنها در سال 1969 برای فیلم 2001: ادیسه فضایی جایزه اسکار بهترین جلوه‌های تصویری به وی تعلق گرفت. آکیرا کوروساوا نیز یکی از مهم‌ترین فیلمسازان تاریخ سینماست که با تولید آثار کلاسیکی نظیر یوجیمبو و هفت سامورایی الهام بخش کارگردانان بزرگ دیگری همچون سرجیو لئونه، مارتین اسکورسیزی و استیون اسپیلبرگ بوده است. این کارگردان پرآوازه ژاپنی نیز شانس دریافت جایزه بهترین کارگردانی اسکار را نداشت و تنها به یک جایزه اسکار افتخاری در سال 1990 اکتفا نمود. در این میان چارلی چاپلین؛ کمدین افسانه‌ای دنیای سینما، اورسن ولز، سرجیو لئونه، رابرت آلتمن و... نیز در لیست کارگردانان فقیدی که هرگز موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین کارگردانی نشده‌اند جای دارند. در ادامه توجه شما را به تماشای ویدیوهای این دوره دیدنی جلب می‌کنیم.

در دوره ویدیویی «سینمای صامت» قصد داریم تاریخچه هنر هفتم را بررسی نموده و هنرمندان مطرح در این عرصه نمایشی را معرفی نماییم. در دنیای امروز و با پیشرفت علم و تکنولوژی، صنعت سینما و فیلمسازی نیز با تحولات بسیاری همراه بوده و کارگردانان به کمک تکنیک‌های جدید و جلوه‌های ویژه منحصر به فرد توانسته‌اند مخاطبان زیادی را مشتاق تماشای آثار خلق شده خود کنند. در بررسی تاریخچه سینما، نخستین تلاش‌های ادوارد مایبریج در سال 1878 برای ثبت تصاویر متعدد و متوالی از حرکت یک اسب و بازسازی آن به صورت یک تصویر متحرک را می‌توان نقطه عطفی در پیدایش هنر سینما دانست. در اواسط دهه 1880 وی مجموعه‌ای از تصاویر حیوانات و انسان‌های در حال حرکت را جمع آوری نمود و به کمک امیل ریناد مخترع دستگاه پراکسینوسکوپ، با استفاده از چندین آینه و یک فانوس خیال توانست امکان بازتاب نقاشی‌های متحرک را بر روی یک پرده فراهم سازد. پس از آن اولین تصاویر متحرک تاریخ بر روی نوار فیلم به چاپ رسید و به دنبال آن در سال 1888 نخستین نمای متحرک ضبط شده توسط لویی لو پرنس، مخترع و فیلمساز فرانسوی تحت عنوان چشم‌انداز باغ روندهی پدید آمد. چندی بعد برادران لومیر از دوربین سینماتوگراف برای ساخت چندین فیلم کوتاه استفاده کردند و فیلم‌های سیاه و سفیدی که معمولا از یک نما تشکیل می‌شدند را منتشر نمودند. در اواخر قرن نوزدهم ژرژ ملی‌یس با ورود به عرصه فیلمسازی توانست جلوه‌های ویژه و صحنه‌های شعبده بازی‌اش را در فیلم‌های خود بگنجاند و فن تروکاژ را در سینما به وجود آورد. استفاده از تکنیک‌های نوین فیلمسازی در آثار وی نظیر نوردهی چندگانه، تصویر برداری زمان گریز، درآمیزی صحنه‌ها و ساخت فیلم رنگی به صورت رنگ آمیزی دستی فریم به فریم روش‌هایی بودند که این کارگردان برجسته فرانسوی در خلق آثارش از آنها بهره می‌برد. ادوین استنتون پورتر نیز یکی دیگر از بنیان گذاران صنعت سینما و تدوین بود که با ساخت آثار متفاوت و با استفاده از قدرت تخیل منحصر به فردش سبب تکامل بنیادین و ساختاری سینما گردید. با خلق فیلم‌های صامت مختلف در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم و همچنین تأسیس استودیوهای متعدد فیلمسازی در آمریکا، این هنر نمایشی بیش از پیش مورد توجه بسیاری از مخاطبان قرار گرفت و زمینه پیشرفت را برای بازیگران و کارگردانان با استعداد سراسر دنیا فراهم نمود. محوریت سینمای صامت با تولید آثار کمدی رشد و گسترش چشمگیری یافت و پس از پایه گذاری استودیو فیلمسازی کی‌استون توسط مک‌ سنت و ابداع سبک جدید اسلپ‌استیک توسط وی، بسیاری از هنرپیشه‌های مشهور سینمای صامت از جمله چارلی چاپلین، میبل نورماند، فتی آربوکل، ریموند گریفیث، هارولد لوید و... تحت آموزش او به نقش‌آفرینی در فیلم‌های سینمایی پرداخته و در این عرصه خوش درخشیدند. در این دوران کارگردانان و بازیگران مطرحی همچون سیسیل بلونت دمیل، دیوید وارک گریفیث، باستر کیتون، استن لورل و اولیور هاردی به دنیای سینما معرفی شدند. در دوره سینمای صامت و تا پیش از دهه 1920 پیوند همزمان تصویر با صدا امکان پذیر نبود و فیلم‌ها بدون دیالوگ و بیشتر همراه با موسیقی زنده و در برخی موارد با جلوه‌های صوتی به نمایش در می‌آمدند. تا اینکه در سال 1927، آلن کراسلند با ساخت فیلم خواننده جاز "The Jazz Singer" توانست اولین فیلم بلند ناطق دنیا را خلق کند و صنعت سینما و فیلمسازی را متحول نماید. این فیلم توسط کمپانی برادران وارنر تولید و با حضور پرشور تماشاگران به یکی از پربیننده‌ترین فیلم‌های آن زمان تبدیل گشت. با افزودن صدا در فیلمسازی، دنیای سینما شکل تازه‌ای به خود گرفت و زمینه ساز ساخت بسیاری از فیلم‌های مطرح آن دوران و حتی آثار امروزی گردید. نخستین فیلم صامت ایرانی نیز تحت عنوان آبی و رابی در سال 1309 و در ژانر کمدی ساخته شد و برای اولین بار در دوازدهم دی ماه همان سال به نمایش درآمد. کارگردانی این فیلم صامت را اوانس اوگانیانس برعهده داشت و در آن بازیگرانی همچون محمدخان ضرابی، غلامعلی خان سهرابی‌فرد و محمدعلی قطبی ایفای نقش کردند.

در مستند ویدیویی «میراث پدرخوانده» به بررسی این اثر مشهور و برجسته سینمایی می‌پردازیم. «همه چیز درباره سه گانه پدرخوانده» فیلم‌های گانگستری از آن دسته آثاری هستند که از زمان پیدایش مورد استقبال بسیاری از سینمادوستان بوده و این محبوبیت را تا چندین دهه حفظ نموده‌اند. با نگاهی کوتاه به آثار سینمایی قرن بیستم در می‌یابیم که تاریخچه ساخت فیلم‌‌های گانگستری و مافیایی در سینمای هالیوود به اوایل دهه 1930 میلادی باز می‌گردد، درست زمانی که فیلم‌های مهیجی همچون سزار کوچک، دشمن مردم و صورت زخمی بر روی پرده‌های سینما رفتند. بی‌شک علاقه‌مندان به سینمای هالیوود می‌دانند که تأثیرگذارترین فیلم در این ژانر، سه گانه پدرخوانده نام دارد که بخش اول و دوم آن در سال‌های 1972 و 1974 و سومین قسمت از آن در سال 1990 تولید شد. پدرخوانده فیلمی جنایی به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا از رمانی جذاب به همین نام اثر ماریو پوزو اقتباس شده است. این رمان که در سال 1969 منتشر گردید، دستمایه‌ای برای ساخت فیلم پدرخوانده با همکاری کاپولا و پوزو در نوشتن فیلمنامه شد. از جمله بازیگران معروف این فیلم می‌توان به مارلون براندو، آل پاچینو، روبرت دووال و دایان کیتن اشاره کرد. موضوع این رمان داستان یک خانواده خلافکار ایتالیایی- آمریکایی در بین سال‌های 1945 تا 1955 در نیویورک را روایت می‌کند که در آن شخصیت اصلی داستان یعنی دون کورلئونه با همراهی سه شخصیت مافیایی ساخته شده است و برخلاف سایر فیلم‌های جرم و جنایت، فیلمنامه نویسان آن یعنی کاپولا و ماریو پوزو تصمیم می‌گیرند که بعد انسانی و در عین حال آسیب پذیرتر شخصیت‌ها را به شکل مؤثری جلوه دهند. در خلال تماشای این فیلم ممکن است با وجود آدمکش بودنِ شخصیت اصلی داستان، حس مثبتی نسبت به وی پیدا کنید و این امر شما را متعجب سازد! داستان فیلم به گونه‌ای به تصویر کشیده شده که روابط انسانی و خانوادگی در آن بیش از خشونت‌ حاکم در آن نمایش داده می‌‎شود. پس از اکران اولین قسمت از سری پدرخوانده، این اثر ارزشمند سینمایی با تحسین و استقبال غیرمنتظره منتقدین و مخاطبین روبرو شد و به یک پدیده جهانی تبدیل گردید. از آن پس فیلم‌ پدرخوانده به عنوان یک اثر موفق سینمایی در ذهن تمامی مردم و به خصوص مردم آمریکا جاودانه ماند. این سه گانه سینمای هالیوود که از آن به عنوان شاهکار تاریخ سینمای جهان یاد می‌شود موفق به دریافت جوایز متعددی گردید که از بین آنها می‌توان به دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه اقتباسی، بهترین بازیگر نقش اول مرد (برای مارلون براندو)، بهترین بازیگر نقش مکمل (رابرت دنیرو)، بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین موسیقی فیلم در کنار چندین جایزه گلدن گلاب اشاره کرد. «حقایقی جالب در مورد فیلم پدرخوانده» با نگاهی به دسته بندی بهترین آثار سینمایی در طول تاریخ، نام فیلم‌های پدرخوانده 1 و 2 در لیست 250 فیلم برتر IMDb به چشم می‌خورند و هریک از آنها به ترتیب در جایگاه دوم و سوم این فهرست ارزشمند قرار دارند. در بیان تفاوت این فیلم با سایر فیلم‌های هم دوره خود می‌توان از دو عامل تأثیرگذار سناریو و موسیقی فیلم نام برد. سناریوی این فیلم برخلاف سایر فیلم‌های گانگستری علاوه بر نشان دادن خشونت موجود در داستان به وجود رابطه احساسی و مستحکم میان اعضای یک خانواده اشاره دارد که این خود حس دوگانه‌ای در بیننده ایجاد می‌کند و از بعد منفی داستان تا حدودی می‌کاهد. موسیقی این فیلم نیز که توسط نینو روتا موسیقیدان ایتالیایی با ترکیبی از موسیقی جاز ایتالیایی و موسیقی سیسیل ساخته شده، جنبه‌های رمانتیک و احساسی را به این فیلم جنایی می‌بخشد. یکی از حقایق جالب در مورد این فیلم مافیایی انتخاب بازیگر نقش پدرخوانده بود. در حقیقت استودیوی سازنده فیلم یعنی پارامونت با بازی مارلون براندو در نقش کاراکتر پدرخوانده موافق نبود و لورنس اولیور را مناسب این جایگاه می‌دانست. در نهایت مارلون براندو پس از تست بازی در این نقش نظر عوامل تولید فیلم را به سوی خود جلب کرده و مورد تأیید آنان قرار گرفت. جالب است بدانید در چهل و پنجمین دوره مراسم اسکار مارلون براندو با بازی درخشان خود به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد انتخاب شد. اما وی در این مراسم حضور نیافت و دلیل عدم حضور خود را اعتراض به نژادپرستی و تصویرسازی منفی و غلط سرخ پوستان و بومیان آمریکایی در صنعت سینما بیان کرد. پس از ساخت فیلم پدرخوانده، بسیاری از آثار سینمایی با الهام از این شاهکار خلق شدند که از بین آنها می‌توان به Scarface به کارگردانی Brian De Palma محصول سال 1980، Once Upon A Time In America به کارگردانی سرجیو لئونه در سال 1984 و Good Fellas ساخته مارتین اسکورسیزی در سال 1990 اشاره کرد.